HINÇ

[ kalin] Ne zaman yan baksan acý’ma;
-ekmeðimi alsan elimden,
Alev fýþkýrýr gözlerimden!
-kin ateþini hârlarým!

Ne zaman hor görsen düþümü,
Çalsan goncasýný gülümden,
Volkan olur, patlarým derinden;
-boðar allarýný, küllerim!

Hýncýmý alýrým en haþin,
-en yaman dizelerden;
Yakalarým anlamýný paçasýndan;
-parça parça ederim!
Kafamdaki kuytunun en derin,
-iþkence hücresinde yaðmalarým!

Tutarým yakasýndan, acýmadan;
-sallarým yârlara; dil sürçer!
-kan tepesine biner, zan ölür!
Her neyse zâlimden yazýma düþen;
-abuk subuk lâfa döner!

Öfkeme ses vermez artýk, sazým;
Ezgilerini de salmaz elâleme;
Umudunu sineme gömer, özüm;
Türkülere güç vermez sözüm;
-dilim arlanýr, feleðimden!

Ne zaman söz versen cemreye;
Kuþku dellenir, aðlarým içimden!
Sýla tükenir, geceden;
-biter erim!
Hesap sorar sivri dillerim;
-mazeretin uçkuru düþer;
alayýný bombalarým!

Kuþlar yollanýr; göçün ardýndan;
-tez gelir kara haberin; beni bulur!
Kahrolasý telgrafýn suçu yok;
-zavallý bir elçidir; söylenme hiç!
Daðlar beni bilir; aðý, canadýr;
Koðular öter cürmü kadar, yýllanýr;
Aðular atar yanýk telinden;
-acýsý kendine yeter!

Ýþte, o zaman sorsalar hâlimi;
Kýzýl kýyametim olur yaban;
-lavým söner, kor düþer!
-yürek ölür, elinden!

17.06.2008 - 15.10.2011
Sosyal Medyada Paylaşın: