anarşist zamanlar

zeytin aðacýydý
bodur ve kýrk salkým
kanayan dizlerimi
saran annem

uzak da olsak
memleketimdi deniz
kokmaya baþlardý
korkunca ellerim

gözlerim masumdu
onlar kahverengi
bir katilin ellerinde
suskun büyüdü

erken olurdu gün
öterdi gülibik
uyanmak güzeldi
güzel ölürdük

kin isterlerdi
kitaplarý yakanlar
pusu atardýk biz
düðün bayram

ah be zaman
sinema önlerinde
yangýndan çýkmýþ su gibi
oðullar beklerdik










Sosyal Medyada Paylaşın: