Bir efsane mi ararým yoksa ben,
Neden böyle beni çaðýrýr gibisin?
Gönderdiðin martýlar ulaþamaz ovama,
Itrî’den nefes salýp,gönlüm daðlar gibisin,
Ah benim uzatmalý yarim…
Hasretimden mi söndü mavi gözlerin?
Vuslat yaramazmýþ büyük aþklara bilirsin,
Maviler giydim artýk hep senin için,
Yýldýrýmla ýþýk sal, mavilerim alýp gitsin,
Ah benim uzatmalý yarim…
Ben sana sorayým ayrý geçen sabahlarý,
Sen, hesabýný sor bana, sensiz hayallerimin,
Veremezsem na-merdim sana canýmý,
Rumeli’den bir ok at, caným canýma alýp gitsin
Ah benim uzatmalý yarim…
Aþkýn demlenir oldukça gönlümde,
Gözlerim buðulanýr,dalar sensizliðe.
Aþkýmý okumayý isterdim karanlýk bir sahilde,
Üsküdar’dan kâtip sal duygularým yazýp gitsin,
Ah benim uzatmalý yarim…
Iþýklarý geç, kahkahalarý geç, Üsküdar’a var bu gece,
Kadeh kaldýrma, bir þiir oku þerefime.
Göðe bak, ay güldü yüzümüze, gözlerimi öp gizlice,
Sadabad’dan sabâ sal, bûseni verip gitsin,
Ah benim uzatmalý yarim…
Bir gün Süleymaniye’den duyacaksam bir Cuma,
Duyacaksam Eyüp Sultan’dan kendi selâm da olsa,
Mezar taþým Karacaahmet’te denize baksa…
Servilere haber sal, gölgelerin uzun etsin,
Ah benim uzatmalý yarim,
Ah benim hayal-i hoþ yarim…