ESKİCİ KADIN..

Hoþça kal diyebilmeliydi kadýn ,
Kendisine hiç gelmeyen adama..

***

Eskimiþ sevdalar kokuyordu eskici kadýn..
Biraz hüzün ,
Bir parça tütün..

Mevsim hep ayrýlýk ..
Kanla karýþýk..
Yazýk,. !

Tozu dumaný savrulmamýþ
Sevda külleri vardý üzerinde..
Kalbe yakýn mesafede ,
Çoktan ölmüþ bedende..

Iþýklarý kapanmýþ hüzün karasý gözleriyle ,
Sahip çýkýyordu miladý dolmuþ sevgiliye..

Giden
Terk eden
Eskiten sevgiliye..

Sonra anlatmaya baþlýyordu dili döndüðünce ,
Kelimeler yettiðince..

‘’Hani hançer olur ya böyle..Saplanýr en derine..
Ýþte öyle bir acý çelimsiz yüreðimde.. ‘’

***

Giden gitmiþti oysa..
Hele bir de hançeri en derine saplamayý baþaransa ,
Nafile ..!
Dönmezdi asla..
Hani sanki kanun ya..!!!



Sevdanýn küllerini býrakýr her giden
Yapýþýr çelimsiz yüreklere..
Eskidikçe eskitir..
Ve bürünülür ;
Dirisi ölüden ayýrt edilmeyen kokmuþ bedenlere..

Sosyal Medyada Paylaşın: