BU UYANIŞ
Bu uyanýþ sabaha çýkar
Güneþ yine bana küskün doðar
Saat sabahýn dördü
Bu gece de uykularým paramparça bölündü
Bu ayrýlýk ömrümü çalar
Yýkýldý seninle dolu hayaller
Bir ölümsüz aþka imza attým derken
Senden hediye kaldý bana bu uykusuz geceler
Alýþtý gözlerim, gecenin karasýna
Kor bastým, daðlansýn diye, yüreðimin yarasýna
Bitmeyen bir aþk ile sevdim inan seni
Ne tenini, ne bedenini, arzuluyorum yalnýz gözlerini
Bir yanýmda olsan diyorum, diyorum da
Öyle alýþmýþ, cefaya, çileye, hasrete
Bir gün çýkýp gelsen, kavuþsam sana
Dayanýr mý ki bu yürek, mutluluðun bu kadarýna
Bu uyanýþ sabaha çýkar
Uykum, ben, seni terk eder, giderim
O kara gözleri düþler, sabahý ederim
Gönüllü yazýlmýþým bu hasrete, seve seve çekerim
Bu uyanýþ sabaha çýkar
Çünkü bu uyanýþ sana susuzluða
Acýlarýn ressamý, hasretlerin, hüzünlerin þairiyim
Gören olmadý ki, imza attýðýmý bir mutluluða…
Gürsel ÝLERÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.