Ben bir köylü çocuðuyum...
En iyi ben bilirim köy yaþamýný...
O çamurlu kara lastikli zille tepe ayakkabýlarla çit sürmeyi ,
Hayvan otlatmayý, daðlarda koþmayý, daðlara çýkýp kenger sakýzý yapmayý ben bilirim...
Ben bilirim o köylü insanlarýn yüreðini, sýcak bakýþlarýný...
O sakallý dedelerin sevgi yüklü elleriyle baþ okþayýþýný ben bilirim...
Hele bayramlar! en güzel bayramlarýn köy bayramlarý olduðunu bilir misiniz...
Biliyorum bazýlarýmýz ne bilelim köy mü gördük diyeceksiniz..
Ben bilirim köy bayramlarýný, þeker toplamak için kapýlarý vuran minik elleri ben bilirim...
Ya sýcacýk yürekli köylü anneler!
Siz küçükken altýnýzý pislettiðiniz zaman hiç iðrenmeden tertemiz elleriyle temizleyen anneler..
Ben bilirim köylü anneleri...
Þimdiki sosyetik annelerden çok farklýdýrlar! Tutarlar bi hizmetçi seni ona emanet ederler...
Ama köylü anneler! Onlarýn ciðeri dayanmaz yavrusunu yad ellere vermeye...
Dedim ya ben bilirim o tertemiz kalpleri sevgi yüklü anneleri...
Köy yaþamýný, köy hayatýný, köy havasýný sen bilemezsin güzelim!...
Köylü çocuðu olan bilir!...
BEN BÝLÝRÝM...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.