Sen, neden susuyorsun? Sen neden susuyorsun ey insanoðlu? Gökyüzü tanýk dökülen kanlara; Kudüs’te, Bosnahersek’te, Azerbaycan’da, Çeçenistan’da. Toprak ana tanýk kurban edilen canlara; Çanakkale’de, Süleymaniye’de, Musul’da, Halepçe’de, Ve þimdi de Filistin’de.
Takvimler haykýrýyor yüzyýla, Sayfalarý birer birer yandý acýdan, Küller, yüreklerde mahkûm. Saatler, çýnlatýyor saðýr kulaklarý, Akrep bir tarafta, yelkovan paramparça, Ve sen susuyorsun,
Sen, neden susuyorsun ey insanoðlu? Yer ile gök inledi babalarýn feryatlarýndan, Bin asýrdýr uyuyan volkanlar patladý, Yerler çatladý analarýn figanýndan. Ýniltileri arþa yükseldi Toprak altýnda kefensiz yatanlarýn, Karýncalar, aðýzlarýnda su taþýdýlar Analarýn yangýn yerine. Ve sen, ve sen hala susuyorsun ey insanoðlu? Mansur Ekmekçi Sosyal Medyada Paylaşın:
mansurekmekci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.