İNSAN MAYASI
Hâk emriyle katre saf suya indi
Balçýkla yoðruldu, oldu öz mayan.
Mayanýn içine ar, hayâ sindi
Kullara verildi, oldu söz ayan.
Yaratýldý insan kýlýndý nazar
Nakþedildi beden ten azar azar
Azalara bir bir nefisler sýzar
Dehlizde, gark oldu nefsine uyan.
Aþiret çoðaldý, kavimler doldu
Tevrat, Zebur, Ýncil, Kur’an var oldu
Kullar çýkarýna türlü yol buldu
Haram kazanç ile çok oldu doyan.
Dil, Din, ýrk, Mezhepler, renkler buluþtu
Paþa devlet kurdu, sýnýf oluþtu.
Sultan Süleyman ki dünya dolaþtý
Ona da kalmadý, uykudan uyan.
Siyasetçi oldu aðacýn kurdu
Hortumuyla, özü somurdu durdu
Kimi talan etti milleti, yurdu
Mazlumun sýrtýna binendir soyan.
Kalmadý örf adet, edep nam saldý
Aç kurtlar çoðaldý topluma daldý
Halkýn emekleri mafyada kaldý
Þerefli yaþamak zor, biraz dayan.
Ýnsanlardan þeytan nesli türüyor
Kendini bilmez, it ile ürüyor
Anneye, babaya kýyýp vuruyor
Kalmadý zamanda atayý sayan.
Ahlak bitmiþ, namus toprakta kayýp
Gençliðin çirkefi sayýlmaz ayýp
Terbiyesizliði marifet sayýp
Sokakta soyundu bay ile bayan.
Arþ’ý ile Kürþ’ü düze indiren
Yeraltýna yedi katmer bindiren
Maðriple, Maþrýðý göze sindiren
Hakikat ilmidir, deðil boþ rüyan.
Hâk’tan geldik, yine Hâkka döneriz
Toprak ile doðduk, suyla söneriz
Gaflet, kibir, kini, nefsi yeneriz.
Bu sözler Mansur’a olmuþtur ayan
Mansur Ekmekçi /Adana
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.