Bırak Yakamı…

Ey nefis kendini, bu garibe dost
Sandýrdýðýn yeter, býrak yakamý…
Gördürüp rüyamda, türlü türlü post
Kandýrdýðýn yeter, býrak yakamý…

Az gösterdin bana helâl aþýmý,
Döktürdün gözümden isyan yaþýmý.
Uçuk vaatlerle garip baþýmý
Döndürdüðün yeter, býrak yakamý…

Söküp yüreðimden, sabrý, uyumu,
Tamaha kazdýrdýn, benim kuyumu.
Hýrsýmý azdýrýp, þükür huyumu
Sindirdiðin yeter, býrak yakamý…

Kâh çýkardýn göðün en üst katýna,
Kâh kondurdun Karun saltanatýna.
Velhâsýl gönlümü, kibir atýna
Bindirdiðin yeter, býrak yakamý…

Senelerden beri, hepten boþ yere,
Gönlüm gam diyârý, gözlerim dere.
Sahte hazzýn sonu, sahte kedere
Yandýrdýðýn yeter, býrak yakamý…

Rengarenk süsledin bin bir dileði,
Dilek diye sundun bana çileyi.
Özde bir þeytaný, sözde meleði
Andýrdýðýn yeter, býrak yakamý…

Aðzýmda kendimce tadým var idi,
Bin keyifle yerdim, çayý-simidi.
Bencileyin garip nice ümidi
Söndürdüðün yeter, býrak yakamý…

Veli BOSTANCI

Sosyal Medyada Paylaşın: