UNUTURMUYUM
’Yetinmez bu gönül,gelki nasýl anlatýrým’
Kabullenmiyor gözlerim bir türlü gördügüne
Ýþte kaybettiðimi satýrlarýma döküyorum
Yine kabullenmiyor düþüncem geçmiyor
Bu sevda seni görmeyince.
Tutsak ediyorum kendimi,cezam müebbet
Suçum yalancý þahitlik,ruhuma reddedense gözlerim
Manalý bakýþtan baþka hiç birþey gelmiyor hayalime
Ürpertiyor damla, damla yaþlar süzülürken
Soðuk gölgelerde.
Ve titriyor bütün endamým ateþler içinde
Þimdi ise cezamý çekiyorum,ümitsiz ama olsun
Bu bir limitsiz sevda kimine göre unutulur
Üç beþ aydan sonra, bana sorsalar
Bence baþarýlamaz geliyor baþardýgým acýlar.
Üç yýldýr yalnýz bakýyorum
Gözüm hep tenha ve yalnýz mahallede
Bogulacak oluyorum bazense,oksijen dolu ormanlara da
Yeþillikler bile güzel dedirtemedi bana kendine
Aslýn da demeye korkuyorum
Kýskanýyorum aðacý güzel gösteren yapraklarýný kendinden
Bilmiyorum nasýl oluyor baþ baþa konuþmak
Yapa yalnýzken sadece gözlerine bakýp sarhoþ olmak
Unuturmuyum seni sence?
SARHOÞ OLSAM BÝLE....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.