aşk ne ki, ah be hayat!..

kalsýn günübirlik notalarda þarkýn
sarýl dur ezberindeki vedalara
kýrdýn asma direncini dil baðýmýn
kendini kandýran hýrçýn rüzgarýnla

duymadýn gök heceledim öyle mavi
ki, inancým kadardýn sen olan suda
çelik yelekli bentler çektin de söze
eremedin gönlümdeki kavi sýrra

ne ki sevda sandýðýn bu zul dünyada
yüzümde yüreðimde keder levhasý
camdan zýrhý kalbin kýrýldý vakitsiz
öldü içre serçem çýrpýna çýrpýna

kalsýn mor gömlekli hüznüm ah aþk ne ki!
kýrk belik kar duygusu bu yorgun baþta
býçak-kemik, kemik-biley lanet uçlu
sen avuna dur vadindeki yasanla

elçiye zeval olmaz ay benli koynum
vicdanýn yaylým ateþinde kalýrsýn
düþer payýna aldanýþýn bedeli
salkým saçak suçlarýndan daðýlýrsýn

þimdi adýndýr sustuklarýma baþlýk
sar geri sar, ara bul günahlarýný
yaþamak masalýnda ey ömür çalan
bitti ruhumda senli sevda boraný

derdim içimde sýzlayan baþka þiir
ýslak korku bakýþlý çocuk gözleri
kafiyesi boyun büküðü gam üzünç
cebimde iki küskün kýrýk leblebi






Sevinç Uslu
( hare / yok yarýnýn, yok canlarý.. / 2006 - Ýstanbul

Sosyal Medyada Paylaşın: