Uzanmýþým yataðýma bu gece de
Sönmüþ bütün evlerin ýþýklarý
Odam karanlýk hiç olmadýðý kadar
Uyumaya çalýþtýðým bu saatlerin koynunda
Sanki zincire vurulmuþum.
Savaþým gecelerle, kendimle
Savaþým kör düþüncelere,
Kim bilir sevdiðim dostlarým þimdi nerede?
Nerede o gül yüzlü sevgili?
Uyuyorlardýr herhalde tüm sevdiklerim
Onlarýn avuntusundan uzaktayým þimdi
Þimdilik sevgilerimiz, sevdalarýmýz içimizde
Durgun karanlýklara bürünmüþüz
Ve bana artýk uyumak ne kelime
Sýyýrmýþým camdan bütün perdeleri
Yýldýzlarý seyrediyorum kendimden geçerek
Þimdilik tek tesellim onlar olmuþ
Onlar gecemi aydýnlatan ýþýðým
Taa ki gün doðana kadar
O zaman kadar onlar anlatacaklar
Bana en güzel masallarý
O masallarda kendimi bulacaðým.
Ve yýldýzlara ulaþýp dünyayý unutacaðým
Bu saatten sonra dostluðum onlarýn olacak
Ve sen baþucuma geldiðinde ey sevgili
Beni uyumuþ bulacaksýn saatler öncesinden
Çünkü geldiðin zaman artýk seher vaktidir...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.