sürüklüyor rüzgar savunmasýz yapraklarý durgun sularda direnen saçlarým çocuklarýn elleri çimen kokuyor bilinmez artýk neye geç kalmýþým erken yaþamýþým belki bilinmezliði ve belki geç buldum seni tozu dumana katýyorken kýrlangýçlar göç yaðmuru ýslatýyor yollarý arkama almýþým bense tüm güvenimi önüm uçurum kal diyor gece kalamýyorum
kalbimi de alasana yanýna döksene içini içime hani fýrtýnalar kopartan yaðmurlarýnla ýslatsana yanaklarýmý okþasana gözlerimi bakýþlarýnla çýð düþürüp ansýzýn buz kesen gözlerine far tutulmuþ tavþan gibi çivi gibi olduðum yere müebbette bir mahkum gibi tutsana beni yoksa seline kapýlýp sokaklarýn bir yaprak gibi gidiyorum kal diyor gece kalamýyorum
Ýlyas YAÐCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlyas Yağcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.