Haydi gel, mor menekþem, Bak bir kere. Resmini nakþettim gönlüme. Bu devran, Ayrýlýðýn devraný olmasýn, Ömrüme ömür kat ki gözlerinle.... Yeþilini seyredebileyim doyasýya.....
Ýsmini, daðlara taþlara yazdým. Üzerimde kanat çýrpan kuþlara, Sevda þarkýlarýný ezberlettim. Yeter ki gel...... Ben, býraktýðýn yerdeyim, Ellerimde ki çiçekler Özleminle solmadan gel.......
Gecelerim ayaz, gönlüm suskun sevdana, Sakýn...... Gönlümdeki yangýný söndürme. Ben, O sevdanla yaþamaya alýþtým, acý olsada. Seni ölesiye sevdiysem, suçlu muyum.... Suçlu olsamda kýyamazsýn bana bilirim.
Esmesin gönlümde, Sonbahar rüzgarlarý. Dökülmesin dallarýndan sevda yapraklarý, Sararmasýn, savrulmasýn rüzgarlarda, Seni seviyorum dediysem.... Gönülden di mor menekþem.... 10.03.2008
SEZAÝ KAYA - BALIKESÝR Sosyal Medyada Paylaşın:
bestekar10 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.