ne koltuk sapaným oldu, ne de sapan daþýynan serçe avladým, ne keklik yumurtasý topladým ne palazým oldu, ne de palazýma çekirge avladým
ütmelik yolmaya gittiðim nohut tarlasýnda minicik bir göcene rastladým iþim bitince alýrým diye, koydum yuvasýna geri döndüðümde elimle koymuþ gibi bulacaðýmý sandým bulamadým
oysa tavþan; yavrusu göcene ’yedi gününü yetirdim býyýklarýný bitirdim haydi yavrým sen dereye, ben tepeye’
der göceninden ayrýlýrmýþ tavþanýn ön ayaklarý kýsa olduðundan iniþe gidemezmiþ ama yokuþa giderken tutulmazmýþ üstelik göcen kaçarken görülmeyecek kadar süratli gidermiþ davþan yavrýsýna baþýyýn çarasine bak anandan bile medet umma derimiþ.
“-mahlukatýn en garibeni davþandýr alýcý ðuþlarda, yýrtýcý hayvanat da davþan etine bek maraklýdýr oyusa tavþan bi ot yer bi ðuþ ganat çýrpsa ürperir tevlike sezdimiydi de olduðu yere pusar
yünseklerde dönelek, olduðu yerde çakýlý galalak akboba, gartal gibi yýrtýcý kuþlar tavþanýn olduðu yeri tesbit ettilerse pike yapalak avýnýn üstüne çullaný(r) lar davþanýn þansý zýfýr eninde-sonunda nasibi; ya baþka bi gurt-ðuþ ya da omzutüfekli avcýdýr gaþsa-gaþsa, nereye ðadar kim demiþ çýkmadýk canda umut var
“-insanlarý heþ sorma ðari omzuna tüfeð saran soluðu daðda alývýri sadece Gýzýlbaþlar tavþan eti yemezlermiþ, Hazreti Ali’nin kedisi diye
hatta tavþannýn geçtiði tarlayý yedi yýl ekmezlermiþ uðursuzluk gelmesin diye gerçi olcak iþ deel emme günahý obalý söyleyenlerin boynuna”
“-desene senin davþannara bi Gýzýlbaþlar acýyoru, bi de Bizim Musa Cucur Emmi, senin Musa’ya “-yau gayýnçý böyle evden camiye camiden eve gelip gediyon bi i(n) san içine çýk, odaya gayfaya gelip-getmeyon” demiþ
Derviþden tüfeð isdemiþler barabar ava ðetmiþler derkene Halil A(ð) anýn öðüne bi davþan çýkmýþ tüfe yüzüne dutmuþ baksayký karþýsýnda Musa var “-yau gayýnolan höyle söykeye ðet bak davþaný gaçýrttýn” demeye ðelmamýþ, bi davþan daa Musa ðene garþýda
çok ðeþmemiþ bi davþan daa emme bu sefte Musanýn anacýna Musa tüfe(ði) yüzüne almýþ emme tüfek ataþ almamýþ Musa tö(v) be istihfar etmeye baþlamýþ “-az galsýn besmele çekmeden ataþ etceðdik mekruh olcaðdý, çok þükür, bin þükür Allahýma bereket versin tüfek ataþ almadý” Halil A(ð) a tüfeð(i) sýkcak emme arada ðene Musa var
bi davþan daa “-len bre ðidi sýk! ” demeye ðalmamýþ gaþla ðöz arasýnda Musa gene yüzüne almýþ tüfe(ði) emme bu sefte de “-Bismillahirrahmanirrahim” deyip mubarek gene ataþ almamýþ
Musa bire beþ gatmýþ “-töbe estaðfirillah mahluðun canýný alayazdýk þükürler olsun Ya Rabbim Teallallah” nefsimize aldandýk, münafýða gandýk Senin Uluhiyetinden soval olunmaz niyemetin hesabolunmaz Gözel Irapbým beni sýnadý bereket versin tüfek ataþ almadý ma-az-Allah”
Halil A(ða) bi hitdetinen “-n’oldu len” “-Canabý Rabbil Alemin müsaade etmedi de tüfeð ataþ almadý ýz daa gatil olcaðdým þeytannýðýna gandým gene de sevdiði gulumuþuyun verilmiþ sadakam varýmýþ da mahlukatýn eceli gelmemiþ yaþanacak ömürü varýmýþ da tüfek ataþlanmadý þükür emrine Rabbim Tealallah
ben gediyon eniþde hemen bi töbe istiðfar namazý gýlmam ilazým” Gucur Emmi almýþ elinden Derviþin çifteyi galdýrmýþ horazýný tetiðe bi basýyo “gümm! ” “-hani patlamayodu” “-orasý gakcakmýydý len” deyoru Musa bu! ” “-Canab-ý Allahýn sef gulu”
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.