Bir çocuk ağlar
Bir çocuk aðlardý,öldü anne babasý,
Yüreði daðlardý, yok ki sað akrabasý,
Aðlayan o çocuk,geçince harabeden,
Gözüne takýlýr, ölmüþ anne babasý.
Yatar da sarýlýr, uyan der annesine,
Hýçkýrýklar dolar,düðümlenen genzine,
Ne anne uyanýr, nede sessiz babasý,
Uzanýr yanýna, daldan düþercesine.
Göz yaþlarý ile, yatmýþ yanýna birden,
Aðlayarak sýzmýþ, tutmuþ ana elinden,
Uzanmýþ göðsüne, ellerse kilitlenmiþ,
Ayýramaz kimse, eller sanki çelikden.
Aydýnlanýr gece, ölüm yaðmurlarýyla,
Yaðar kývýrcýmlar, tüm saðanaklarýyla,
O çocuuk ! uzanýr, annesinin üstüne,
Siper olmuþ ona, küçücük vücuduyla.
O çocuk aðlar da, tutan olmaz elinden,
Yalvarýr Allah’a, dua düþmez dilinden,
Yüreðinde öç var, vatan için ölmek var,
Öldürmeden ölmek Ýstemez ecelinden.
A.Yüksel Þanlýer
15 Ocak 2009
Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.