Bir örümcek aðýný örüyor, Uz yollarda gidiyor bak, çizgiden arabalar, Sonra yollar, bir aða dönüþüyor; Kalemin çizdiði þu labirent ne acý.
Kuþkular kol geziyor er meydanýnda Soran gözler kaygýlý; Makûl cevabý aramakla meþgûl, Ýki mazlumun suskunluðu hâd safhâda, Boþ gözlerin de ölümü beklediði bir andýr bu.
Gelecek meçhul kalacak dizelerin içinde, Ummak beyhude vuslatý, Ey, bugünü sorgulayan ahali! Bu þiir; Müneccim gibi konuþmayacaktýr..
Sor bakalým, çok mu gerekliydi? Adem ile Havva’nýn maþuk olmalarý, Ýnan mümkündür, bir elma ise sorun Hayatta kalma savaþýdýr bu insanoðlunun.
Ne, uzun bir zaman dilerim ben, Ne, umuda yolculuk, ne bir delil, Ne de bir hatýrat, sarý defterde, Sadece insan kalýp bu ellerde, Sevgi kusan bir yürek isterim, Baþka birþey deðil..
22.12.1998 - 2009 Sosyal Medyada Paylaşın:
orhanti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.