İstanbul (----------------)
Tevhidi andýrýyor minarelerin ey Ýstanbul!
Düþün Allah’ý, Allah’ý düþün kýl tevekkül
Sen Peygamberin müjdesisin Fatih’e
Kalk yeniden diril, bu senin hakkýn Ýstanbul
Tevhidi andýrýyor minarelerin Ey Ýstanbul!
Býraksan aðlayacak, yok ki konuþsun dili.
Kahpedir kimisi için, kimisi için sevgili.
Býraksan aðlayacak yok ki konuþsun dili,
Beyoðlu, Üsküdar, Fatih hepsi kederli,
Býraksan aðlayacak, yok ki konuþsun dili.
Hicabýný yaþýyor Ýstanbul’um aðyar,
Simasýnda kalmamýþ o eski bahar
Ýstanbul yarinden ayrýlmýþ bir yar,
Bütün ihtiþamýyla her akþam,
Hicabýný yaþýyor Ýstanbul’um aðyar.
Ýstanbul tarihimiz, yok ettik tarihini Ýstanbul’un.
Kýrýlmýþ kalbi mahzun Ayasofya’nýn
Kalbinde en büyük yarasýdýr bu Ýstanbul’un.
Fatih’in sesidir mimberinden duyulan.
Ýstanbul tarihimiz yok ettik tarihini Ýstanbul’un
Belli ki sen Kanuni’den kalan son rüyasýn,
Sana bu tarihi reva görenler utansýn.
Tarihinde yok bu senin, bu senin son yasýn,
Ýstanbul benliðini yitirenler utansýn.
Belli ki sen Kanuni’den kalan son rüyasýn.
Ve Ýstanbul seferler yapmak istiyor cihanýn her yerine
Gün doðarken Ýstanbul’un her semtine,
Dolamýþ minareleri “Allah” sadasýný diline
Ordular toplanmýþ kumandan yok yerinde,
Ve Ýstanbul seferler yapmak istiyor cihanýn her yerine.
YÜCEL DEMÝRTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
M. Yücel Demirtaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.