Siz ki belki bu son þansýmýzý böyle kullandýnýz... Bundan sonrasý yok. Yok hatýr. Zerre kadar saygý kalmadý. Hele sen! Sen ne tekebbüre hayran insan! Senin dününü de biliriz. Hele bir ayaklarýna yaslan da o kafdaðý dünyanda boyunu görelim. Sana ihtiyaçlarý mý var sanýyorsun; Seni insanlýk mertebesine yüceltenlerin. Ama onlar yüce ki sana insan diyorlar. Biz, senin o büyük dediðin kendi dünyaný da biliriz. Sen bilir misin ki sen o büyük dediðin küçük dünyanda yaz gününde araba tekerleðine zincirden öte deðilsin. Acýyorum sana! Sen acýnmayý bile hakettezsin de acýyorum sana insanca birkere. Kendine gel! ey Tanrý’nýn dýþladýðý! Aklýný baþýna topla ve bir yer tut içinde insanlarýn bulunduðu. Onlar Tanrý’nýn baðýþladýklarýdýr. Sosyal Medyada Paylaşın:
cankat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.