Nasýl da deðiþiyor insan.. ne sözleri hatýrlar oluyor giderken ne yaþananlarý ne de aldýklarýný.... sevgiyi alýrken ayaklarýnýn altýna ellerinin arasýnda kaðýt mendil gibi kullanýp atarken yerlere geriye bakýp düþünmez mi hiç? deðiþirkende deðiþmeyenlerinin olmasý gerekme mi aslýnda ? aþk deðiþir mi seninle eðer hiç olmadýysa belkii.... sevmedin demek ki öpüþün yalandý benim savunmasýzlýðým senin cesaretinken aslýnda o da sahteydi kalbimin durak yeri yok býraktýðýn yüreðinden sürükleyerek attýðýn o karanlýk sokaktayým hala yolumu bulamýyorum tanýdýk insanlar geçerken yanýmdan ben hala o umutla senin içinde olduðun treni bekliyorum belki gurursuzluk bilmiyorum aþkta bu olur mu oda meçhul belki bigün diyorum her sabah.... belki bigün........
Sosyal Medyada Paylaşın:
kaygım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.