Yazgülü TUNAR

DÜNYA


DÜNYA

Dünya, dünya
Söyle bana
Sen misin evrendeki tek kukla?
Kukla mı oldun yazık sana
Kimin eli,
Kimin parası mı oldun dünya?
Dünya, dünya
Anla dünya
Gözlerini aç gördün de susma.
İplerle oynayan kim burada?
Yoksa alıştın mı kukla olmaya?
Yaşam kokarsın da
İçten çürütüldün mü yoksa?

Kavganın, kanın, çıkarın evi
Kan akıyor sularından,
Barut, silah kokuyor havan.
Kim seni böyle yıpratan?
İnsanoğlu olduk da
Bak ne yaman
Böldük bölüştürdük alan alan.

Dünya, ah dünya
Gördün mü bak
Derinden derine ne dönüyor bak
Kanun işler hukuk olur
Ama adalet kime vurur?
İnsanoğlu haykırmaya anca bahane bulur!

Dünya, koca bir kaya
Ama ne kaya!
Türlü dümen türlü tuzaklarla kurulu
Sömürü olmuş sağ kolu
Sor, dön bak kendine
Sen, sen ol ipler senin elinde
Dünya,
Adalet, eşit ol tek düzende.
Kara elleri kırmak zor değil
Sen barış ol dünyam.

Yazgülü Tunar
“balaban Kent Şairleri”

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.