Dünya, dünya Söyle bana Sen misin evrendeki tek kukla? Kukla mý oldun yazýk sana Kimin eli, Kimin parasý mý oldun dünya? Dünya, dünya Anla dünya Gözlerini aç gördün de susma. Ýplerle oynayan kim burada? Yoksa alýþtýn mý kukla olmaya? Yaþam kokarsýn da Ýçten çürütüldün mü yoksa?
Kavganýn, kanýn, çýkarýn evi Kan akýyor sularýndan, Barut, silah kokuyor havan. Kim seni böyle yýpratan? Ýnsanoðlu olduk da Bak ne yaman Böldük bölüþtürdük alan alan.
Dünya, ah dünya Gördün mü bak Derinden derine ne dönüyor bak Kanun iþler hukuk olur Ama adalet kime vurur? Ýnsanoðlu haykýrmaya anca bahane bulur!
Dünya, koca bir kaya Ama ne kaya! Türlü dümen türlü tuzaklarla kurulu Sömürü olmuþ sað kolu Sor, dön bak kendine Sen, sen ol ipler senin elinde Dünya, Adalet, eþit ol tek düzende. Kara elleri kýrmak zor deðil Sen barýþ ol dünyam.
Yazgülü Tunar “balaban Kent Þairleri”
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yazgülü TUNAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.