Susuyorum
sustukça sana daha çok susuyorum..
Bir damla bekliyorum gönlünden gönlüme
Nefesim kesilir yüzün düþer geceme
Anlarým belirsiz bir suretten ibaret varlýðýn
Kesik ve kýsa kýsa
Korkar oldum seni düþünmekten
Hasretin akla zarar sevgili...
Kendimi unuttum
Elim yüzüme deðse kanar bilinmez yaralarým
Saçlarým acýr esen rüzgarda
Nefes alamam kokun buram buram esince
Gözlerim;
Belli belirsiz kapýya kilitlenmiþ
Sanki gitmenin suçlusu kapý gibi..
Herkesde herþeyde seni arar oldum
Ayak izlerini hatta parmak izlerini.
Tanýyamýyorum kendimi
Aðzým artýk daha bozuk
Tek bir kelimem bile bana ait deðil
Sen kadar susuyorum
Sen kadar özlüyorum
Sen kadar yaþýyorum
Aslýnda ben sende yaþýyorum..
Birikti içimde herþey
Birikti
Çok birikti..
Hani giderken o elini uzatmadýnya
O çok güvendiðim elini
Daha iyi oldu..
senden sonra sarýldým deliliðime
Yokluðuna bilinmezliðine..
Oysa sen hayattýn
O bir zamanlar sýðýndýðým hayat
Alýþkanlýk iþte bendeki
Biyerlere tutunma isteði
Hani belki sende tutarsýn diye..
Ne farkeder bundan sonra
Sende ittin beni bilinmez bir dünyaya
Sende bu hayat gibisin
Sen de sonu gelmeyen yalanlar gibisin
O yüzden gözün arkada kalmasýn
Düþüyorum umarsýzca
Giderken býraktýðýn boþluðuna..
Öznur Dicle ÖZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.