Ne tren sesi
Ne martý çýðlýklarý kalsýn kulaklarýnda
Ne söylenmemiþ sözler
Dudaklarýnda
Her þey benim kurgularýmdý
Uçtu meçhule gün batýmýnda
Unut nasýlsa yaþanmadý
Duymadý kuþlar
Uçurtmalar saðýrdý
Sen uzaktýn þehir pusluydu
Sonrasý derin bir yalnýzlýk zulasý
Güneþ suda erir gibi
Ýmdat çýðlýklarýyla
Gözlerimin ferini alýp
Ardýnda zifiri karanlýklarla
Kurþun yüklü kaldýrýmlarý býrakýp gitti
Unut nasýlsa yaþanmadý
Uzak yürek iklimleri
Sýcak bahar yaðmurlarý biriktirsin
Belki bir bahar akþamý
Düþer yediveren gül dalýna
Kuruttuðum göz yaþý.
Belki yine gelirim
Haberin olmaz
Bir vapur iskelesine
Bilirim her zaman
En son sözü ayrýlýk söyler
Yutkunamadýðýn bir yumru
Düþer nefes borusuna insanýn
Bir titreme býrakýr dudaklarýna
Sen düþünme bunlarý
Nasýlsa yaþanmadý
Her þey benim kuruntularýmdý…
27/02/2008
Orhan Bektaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.