Ateþlerden söz edersin ikidir, Alevler bacayý sarmýþ, dersin Sevgi dedikleri, öyle bir þey iþte; kör býrakýr adamý, yüreðin altýný üstüne getirir, Diyorsun ki kalbindeki kor, köze dönüþürse gönülde, Sönmeye yüz tutabilir.
Belki de çýra gibi yanmaktýr dediðin, Ya da sevdayý kül edendir hâr, Sýmsýcak bir yumru olmalý bu, Ki; sinmiþ sinene.
Ben yanamam ki; senin yandýðýn gibi.
Aþký anlatýrsýn kaç keredir, Alýp götürür insaný da, dersin Bir ateþ topu gibi deler baðrýný, Adamý yoldan çevirir, iflâh olmaz Çýkmaz bir sokaða döner sevdan.
Belki de farklý birþeydir bu sevgi, Söylersin ya hep, öylesi bir iþ deðildir sevmek, Alýnmaz satýlmaz ki, bilirsin Sevenin yüreðine bir hâl olur.
Ben sevemem ki; senin sevdiðin gibi.
Sevdaya dem vurup durdun, Kuþlar gibi daldan dala atlayýp, Alabildiðine özgür kýsraða döndün, Sevgi dedin; yüce bir gönül iþi olup, Yüreði saf caný kýrdýn, bel verdin Kof adam sanýp, herþeyi saydýn.
Ben kaçamam ki; senin kaçtýðýn gibi.
Nasýl bileyim herþeyi? Sýrtlamýþým yükümü, atabilir miyim hiç? Nasýl olur ki bu, zor iþ! Hamala döndürdün yüreði, Ne biçim bir belâya düþmüþüm.
Yani, ben öyle kolay ölemem!
16.05.2008 - 2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
orhanti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.