DUVARDAKİ RESİM GİBİ

Ver elini ver bebek, koy baþýný dizime.
Gördüðüm günden beri sen düþersin yazýma.

Gözümde kanlý yaþsýn, kalemimde mürekkep,
Neden hep aklýmdasýn, neden yanýmdasýn hep?

Her karede sen varsýn, karþýmda duruyorsun.
El attýn yüreðime, baðrýmdan vuruyorsun.

Çaresizlik ok gibi saplanýrken an be an,
Geceler zebil ziyan, yine aðarmakta tan.

Bedenim topraklarda sürünen sürgüne eþ,
Merhametler muhacir, o yüzden doðmaz güneþ.

Bekleme mutluluðu, Kaf Daðý’nda dev þimdi,
Volkan oldu yürekler, aðzýnda alev þimdi.

Neden gizlemez gece körpecik bedenini?
Bilmeden gideceksin, bu zulmün nedenini.

Caným yanýyor caným, aczime sensin sebep.
Neden aklýmda yine, neden yanýmdasýn hep.

Duvardaki resim de bakýyor benim gibi,
Bu gün de geçti yine çaresiz dünüm gibi.

Bak yine lafta kaldý feryad-ý figanýmýz,
Çürümeye yüz tutmuþ insan olan yanýmýz.

Ben kaleme yükledim, sense yarým canýna.
Sanma mahþere kalýr, yapanlarýn yanýna.

Sök yüreðimi bebek, bunca taþýdým yeter.
Feryadýný ver bana , susmak ölümden beter.

Haydi þimdi uç artýk, gökyüzüne nakýþ ol.
Sil yüzünden korkuyu, gülümseyen bakýþ ol.

12.01.2009 – Zübeyde Gökbulut
Filistinli bebeðe

Sosyal Medyada Paylaşın: