Sevgi yavrusuna ekmek bulamaz
Saygý kaldýrýmda sýzýyor baba!
Hakikat diline sahip olamaz
Zorbalýk sokaðý süzüyor baba!
Eksik deðil, telefonu belinde
Islýk dudaðýnda þarký dilinde
Marlbora cebinde, tespih elinde
Bakkallarsa aðýt yazýyor baba!
“Höt” deðince aklý kýsa karýsý
Yüzü sarar renklerin en sarýsý
Uçuverir yarým aklýn yarýsý
Yine de kraldýr kýzýyor baba!
Arý ballýk baðý elde tutuyor
Refah atýn kuyruðunda yatýyor
Güvercin keyfinden takla atýyor
Kurtlarsa periþan geziyor baba!
Güvendiðin daða karlar yaðýyor
Huzuru “hak” diye zulmet boðuyor
Arýlar emiyor, kuþlar saðýyor
Ýþkence günbegün uzuyor baba!
Hukukun uzaya gittiði yerde
Çakallarýn koyun güttüðü yerde
Sevginin eriyip bittiði yerde
Saygý kuyusunu kazýyor baba!
El pençe divanda neye bu diyet
Haksýzý haklamak deðil mi niyet?
Bu kafa, bu izan ve bu zihniyet
Geleceðe kuyu kazýyor baba!
Zülfikar Yapar Kaleli
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.