Yalan Değiliz

Beni sevdiðim!
Karanlýk gölgelerin altýnda,
Eze eze erittiðin aþklarýn konusunda,
Korkularýnda görürsün.

Beni sevdiðim!
Bir gözyaþý gecesi,
Buðulu camlar arkasýnda,
Rüzgâr uðultusunda,
Gün ortasýnda, yýldýz altýnda,
Tövbe ettiðim günahlarýmda,
Yaþadýðýn yalanda görürsün.

Rüyalarýndaki prens benim.
Yalanlar ortasýndan gerçeðe geçiþ…
Sýnýrlý zamanlardan, sýnýrlý ufuklara
Adýný aþkla anan benim.
Beni sevdiðim,
Kendi sýlanda görürsün.

Kendi özüne in.
Yalan sözüne inat,
Ýçindeki sevgiyi tat.
Ve inan büyük sevgin.

Beni sevdiðim!
Ýhanetin bedeliyle,
Aç tok demeden,
Uzun ince gitmeden,
Gözyaþý nedir bilmeden,
Yürüdüðün yollarda görürsün.

Bana kalmaz ayrýlýklar,
Ben de kalmam bana.
Beni sevdiðim, arama,
Arayýp da tuz basma yarama.
Bakma sen de baþkalarýna,
Sana vaat edilen her þey sende.
Beni sevdiðim,
Senden uzakta arama.

Ýyilik nedir bilirim.
Bilmek eksik.
Araya hayat girdi.
Onlarca yüzün arasýnda,
Kötülük beni bildi.

Beni sevdiðim, özlersin.
Garantisi yok aþkýn,
Tesellisi yok.
Hele bir sev…
O zaman anlarsýn.

Aldanma kendini avutarak.
Dikenli deðil mi güller?
Karanlýkla bitmez mi gündüzler?
Yer, gök birbirine bakmaz mý?
Uzak mý yaþam, yoksa tuzak mý?

Bana sevgili, bak bana!
Ýçin için yanýyor içim.
Bir yer bul yüreðinde,
Benim sevdam için.

Ben sevdiðim!
Açýlmamýþ güllere soruldum.
Kar düþmüþ tepelere konuldum.
Esmemiþ rüzgârla savruldum.
Susuz nehir gibi duruldum.
Çatlamýþ toprakta bul beni.

Santim santim acýlarýmla,
Yanýk yanýk aðýtlarýmla,
Sönük sönük masallarýmla,
Damla damla gözyaþlarýmla,
Ben sevdiðim,
Topraða kefensiz gömüldüm.
Yaðmursuz bulutlarda bul beni.

Ýstediðini alamaz her canlý kaderden.
Kederidir düþen pay kimine.
Ve özgürlüðe gün saymak gibidir,
Arada hayat.
Hayatsa gökkuþaðýna benzer;
Kaybolmak vardýr doðasýnda.
Hayat mýdýr kaybolan?
Hayattakiler mi?
Kararsýzlýk kafadar çeliþkiyle…
Gelecek zamana kaldý umutlar.
Gelecek zaman gelecek mi bilinmez.

Ruhundan sitemini çýkar at!
Ne kalýr yanýna kâr?
Yaþam mý, yaþlar mý?
Gel sevdiðim biraz yanýmda kal.
Güneþe bak, o beni anlar.

Ben ayaktaysam doðar güneþ.
Eðer yatýyorsam bil ki gecedir.
Ve kaç gece sayýkladým adýný
Yýldýzlar bilir.
Ya hasret!
Onu sorarsan, o beni bitirir.

Yaðmur inmiþ dün gece yere.
Karanlýk yansýr ruhuma birden bire.
Þarkýlar susmuþ hiç yoktan yere.
Sebep mi aranýr sebepsizlikte?
Ayný yerde deðil miyiz ikimiz de?

Bil ki sevdiðim!
Bir kâinat bedenimiz,
Ýyilik olmalý eserimiz,
Geriden bize gülerken sebebimiz;
Aciz bizim nefsimiz.
Ben sevdiðim!
Desem ki ikimiz,
Yalan deðiliz…


Mutlu Asildüþ



Sosyal Medyada Paylaşın: