Benimkiymiş aptallık.

Ne yýllar geçti üstünden,
Atamadým yüreðimdeki acýyý,
Hala kýmýl, kýmýl yüreðimde,
Þu geçmiþ!
O, oo fakirlikten çektiðim,
Hor görülüp de, itilip kakýldýðým,
Ve sonunda sevdama mani olunan günler.

Ne zaman, yalnýz kalsam,
Ne zaman uyansam bir gece yarýsý,
Ve açýlsa gözlerim, tatlý uykusundan,
Dolar yaþlarla birden ;
Çöker gözlerime anýnda o günler,
Sýkýþýr da kalbim,
Ýçimde hala o günlerin acýsý,
Belirir,
Dalar gözlerim geçmiþine.


Çektiðim sevda dolu,dolu durur hala içimde,
Býrakýp! silip atamadým ki,
Atamadým ki ben !atamadým ki,
Oysa o o,çoktan unutmuþtur beni,belki de,
Çünkü o bir baþkasýný tercih etmiþti,
Zenginliði þöhreti, rahatlýðý,
Ne yapacaktý belki de doðruydu onun açýsýndan,
Rahat bir hayat yaþamak.
Diyar,diyar gezen bir fakire yar olmaktan.
Bir çulsuza eþ olmaktansa.

Ama düþünmedi,
Bir caný bir sevenin yüreðinin acýsýný,
Ve onun hiç unutmayacaðýný,
Onu her hatýrkadýkça,
Biraz daha fazla öleceðini,
Yüreðinin, aklýna geldikce titreyeceðini,
Onun bir baþkasýný ise, hiçbir zaman,
Yürekten sevemeyeceðini.

Þu halime bak,
Oysa çok uzun zamanlar geçti üstünden,
Yine yaþlar düþtü gözlerimden,
Hem de bir gece yarýsý,
Karanlýkta tavana bakan gözlerim,
Yine geçmiþiþiyle sabahlayacak,
Yine yaþlar olacak,
Vuracaðým göðsüme, kahpe felek diye,diye,
Ve her zamanki gibi aðlayarak sabah olcak.

Ah,ah,
Kan aðlýyor içim kan,
Bak ben de senin gibi zenginim artýk,
Benim de katlarým yatlarým var,
Ama olmayan bir þey var,
Sende olup,ben de olmayan,
O da ne biliyormusun ?
“saðlýk”
Sen ananýn babanýn sözüne uydun ya,
Saðlýk güzelik senin olsun artýk,
Ne yapalým benimkiymiþ aptallýk.

A.Yüksel Þanlýer
26 Ocak 2009-01-20
Antalya.



Sosyal Medyada Paylaşın: