... ROKSAN ....
Yan yana yürüyorduk onunla
Bir elini boynuma dolamýþtý
Öpecek sanmýþtým neredeyse beni
Kýzýl tomurcuklar oluþmuþtu bir an yanaklarmda
Yakýnlaþmamýþtým hiç ben bu denli ona
Herhangi bir kýz da
Yakýnlaþmamýþtý hiç o denli bana…
+=+
Terlemiþtim
Sokulunca yanýma
“Yemekte ne var “ dedi
Konuþamýyordum, dilim tutuldu adeta
Neredeyse titreyecektim
Þunu da söyledi bir ara,
”Ben de gelebilirmiyim ? ”
Puslanmýþtý birden sesim
Ancak, “bilmem ki” diyebilmiþtim...
+=+
Ýkimizde on iki yaþlarýndaydýk
Bitiriyorduk artýk ilk okulda ki iþimizi
O zamanki adýyla yani,
Ýlk mektep beþ’i…
+=+
ROKSAN !...
Adý ROKSAN’dý
Unutmuþtum ben soyadýný
Lakin aradan çok uzun yýllar geçmiþti
Bir içim suydu onun yüzünün þekli !...
+=+
Dalgalý saçlý ve sarýþýndý
Kýz irisiydi ROKSAN
Zengin kýzýydý
Yani o fakir semtin zengin varlýðýydý
Fakir çocuklarýn yemek yurdunda
Onun ne iþi vardý
O zaman sanmýþtým ki
Kendisiyle ilgimin seviyesini tarttý…
+=+
Nerden bile bilirdim ki
Roksan’ýn gönlünün alçaklarda uçabileceðini
Yýllar sonra çözmüþtüm bu samimiyetini
Çok daha net deðerlendiriyorum
Ben onu þu sýralar þimdi…
+=+
Düþündükçe içimden
Hala O’nu titrerim ben !
Gerçek bir sevgi güverciniymiþ meðer
Yüreðime konup o yaþýmdayken
Ve ilk mektebi biterirken
Uçup gitmiþti ROKSAN,
Uçup gitmiþti çocukluðumun terli ellerinden…
+=+
Kim bilir,
O þimdi nereler de ?
Hangi bensizliðin yitik duygusun da
Ne yapar ve yüreðinde esen hangi iklimdir
Dahasý mutlu mu, mutsuz mu kim bilir
Dul mudur, evlimidir ?
Bugüne dek kaç çocuðu olabilir…
+=+
Anlayamamýþtýr eminim
Onu kimse benim kadar
Kocasýnýn yüreði acaba sevgi dilli midir ?
Hümanistmidir yoksa idealistmidir ?
Roksan’a sanki benden baþka
Herkes vefasýz gibidir
Ýnþallah o mutlu bir yuva sahibidir…
+=+
ROKSAN !...
Çoðu zaman
ROKSAN yazardým kendi kendime
Boþ gördüðüm tüm sayfalara
Defalarca, defalarca !
Bir sürü ROKSAN’ým olurdu benim
Defterlerimin satýrlarýnda hep onu gezinirdim
+=+
Ve O’nun,
Harfleriyle oynaþýrdým titreyen ellerimle
Ýsminde ki harfleri okþardým edepsizce !
Gizem yüklü bir merasim geçerdi içimden
Bakamazdým aynalara
Bakamazdým ben !
O çocuk gönlümle
ROKSAN belki beni böyle hisseder diye
Utanýrdým benliðimden…
+=+
ROKSAN !...
Anýlar ormanýnda
Sevgi giysili iki yaþam
Henüz filiz halindeyken olgunlaþmadan kaybolan
Ve zamanýn çelik avuçlarýný bile acýtan
Anýlar !...Anýlar !...Yitilen anýlar !
ROKSAN VARDI BENDE BÝR ZAMANLAR !...
========
Ý . Hakký Gürcanok
================
2008 /Ýst./þile/ Aðva
- - - - - - - - - - - - - - - -
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.