Günün deðerlidir her vakti , Aldýðýmýz her nefeste... Gördünüz mü hiç sefer vakti, Güneþ doðarken aheste aheste !
Daðlarýn tepesi kýzarýr , Bulutlar ise al al olur... Ýnsan sanki ahirete varýr , Güneþ doðarken yavaþ yavaþ !
Sonra çýkar kýpkýzýl tepsi gibi , Bakamazsýn göz kamaþýr... O da doðar canlýlarýn hepsi gibi , Güneþ yükselirken yavaþ yavaþ !
Ýnsan ürperir seher vakti, Yeryüzünü aydýnlýk sardýkça... Gördükçe bu büyük kudreti takati , Güneþ týrmanýp tepeye vardýkça !
Güneþ doðdukça her seherde, Hayat yeniden baþlýyor... Ufukta kaybolup battýkça , Yaþam sanki yavaþlýyor !
Ne güzel bir sistemdir bu , Hergün ayný düzenle iþleyen... Bizler bir kere doðup batarken, Hergün doðup batýyor "O" var iken !
Yeryüzüne sanki bir "merhaba" gibi, Yüce Rabbimizden (c.c.) bize gelen ! Bir ömürdeki bütün vakti temsilen, Güneþ doðarken seher vakti !... Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖZELÇİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.