Yaşama Dair..

Anlamazsýn ki gençken;

Delicesine eser kavak yelleri serde,
Anlýk karar verirsin düþüneceðin yerde..

Kýrýk dökük hayatýn taþlarýna basarken,
Düþlerini umudun dallarýna asarken,

Bir çýrpýda harcarsýn altýn yaldýzlarýný,
Yarýna saklamazsýn dilek yýldýzlarýný..

Sen,yendin zannedersin yaþama korkusunu,
Hiç hesaba katmazsýn zamanýn tortusunu..

Öyle bir an gelir ki,

En parlak ýþýðýný kýrýnca doðan güneþ,
Yanlýþ gemiler yakar yön deðiþtiren ateþ.

Yaptýðýn tüm seçimler ömre barikat olur,
Yaþanmamýþ sevdalar gönle tarikat olur.

Ýçindeki tek çiçek ansýzýn soluverir,
Yüreðindeki bahar hicranla doluverir.

Ve çocuksu düþlerin avuçlarýný yakar,
Öksüzdür umutlarýn,yanaklarýndan akar..

Çünkü hayat dediðin,

Kimi zaman nefestir alýrken yorulduðun,
Çoðu zaman kafestir kalýrken yorulduðun.

Her sözüne kandýðýn alev gözlü þeytandýr,
Doðuþu þansa kalmýþ kaderde gizli tan’dýr.

Çabuk biten sefadýr doðduðun gün sürdüðün,
Geç kalan bir vefadýr öldüðün gün gördüðün.

Sahibinden kiralýk tek kiþilik bir saldýr,
"Bir varmýþ" la baþlayýp,hep yok olan masaldýr..

Sosyal Medyada Paylaşın: