Şafağı Vuran Sevda

Hicrana mahkûm edip gonca gülü ezerken,
Alnýmýza yazýlan baharý yormadýk mý
Sevdanýn ölümünü içten içe sezerken,
Günahýmýz ne diye kadere sormadýk mý

Güneþ bize küsünce sonsuz matemle dolup
Iþýðýný kaybeden yýldýzlar gibi solup
Akýntýya kapýlan yelkensiz bir sal olup
Kimsenin bilmediði adaya varmadýk mý

Göç etmeye korkarak üþüyen kuþlar gibi
En son gülün üstüne yürüyen kýþlar gibi
Yere bakan gözlerden süzülen yaþlar gibi
Yaðmuru ezberlemiþ yanakta durmadýk mý

Kurumuþ çöle dönüp coþkun yataðý nehrin,
Suya hasret býraktý tarlalarýný þehrin..
Binbir umutla dolu sevdayý sunan sihrin,
Gökkuþaðýna çalan kabýný kýrmadýk mý..

Sorduðumuz sorular hep cevapsýz kalýrken
Çözülmez bilmecede umarsýz yer alýrken
Arzularýn koynunda gece tana dalarken
Gönlümüze yâr olan þafaðý vurmadýk mý

Sosyal Medyada Paylaşın: