SENSÝN ÖÐRETMENÝM
Çorak topraklarýn dermaný, emsalsiz can suyu,
Sana susamýþ, asýrlardýr kavrulan bu kuyu,
Tohumdan çýnar yetiþtiren efsunlu sanatsýn,
Lût Gölü’nden arþa erdiren gizemli kanatsýn.
Karanlýk gündüzlere inat, yol gösteren fener,
Sensiz zihinler maðlup, cehaleti seninle yener.
Yürekleri açan anahtar, yüreklere açýlan kapý,
Bilime hasret canlarýn sýðýndýðý gizli yapý.
Aydýnlýk ateþinde sönmek nedir bilmeyen köz,
Sessiz beyinlere çýðlýk, görmeyen kalplere göz.
Nefret bulutlarýný daðýtan, güneþi açan sen,
Ýstikbale ayna tutan, geleceðe geçmiþi saçan sen.
Mehmet DEMÝREL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.