MAVÝYE ÖZLEM
Güneþ bugün mavi doðsun ne olur,
Deniz deðil gök deðil bambaþka mavi,
Týpký Atamýn gözleri gibi,
Ben o gözlerde kurdum geleceði.
Sen yoksan maviler bana renk deðil,
O yüzden gökyüzü beyaz, güneþ sarý,
Hepsi güzel ama sana denk deðil,
Bütün renklerin sende anahtarý.
Kaç savaþ gördü Atam, gözlerin,
Hepsinde de mavi bakýþýn vardý.
Kulaðýmda “ölmeyi emrediyorum” sözlerin,
Tarihe yeni bir destan yazýþýn vardý.
Ýzin ver gözlerinin içinde olayým
Senden aldýðýmý dünyaya yayayým
Her yer mavi olsun yeter ki
Ben uðrunda savaþayým, kurban olayým.
Mehmet DEMÝREL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.