Aşkın Tanımında Tamamlanmamış Bir Şiir- GÜLAYŞEM'E MEKTUPLAR

(I)



...Aþk hakkýnda;
Deneyimlerimi yazmaða karâr verdiðimde...
Çok düþündüm...
Ýtirâflarýmýn ne fâydasý olacak diye?
Benden önce insânlar, aþký çok yazdýlar...
Eskiler, maðara duvarlarýna;
Porselen ve çinilere kazýdýlar aþký...
Hindistan’da fildiþine,
Mýsýr’da papirüs yapraðýna,
Çin’de pirinç tanesine çizdiler onu...
Kurbanlar... Adaklar, ona sundular...
***

Aþk hakkýnda;
Görüþlerimi yaymaða karâr verdiðimde...
Çok tereddüt ettim...
Ben, ne bir kâhinim,
Ne de öðrenci yetiþtirmeði denemiþ biri.
Ne de çiçeklerin,
-kokularýný-
Ýzâh etmek mecbûriyetinde olduklarýna inanan biri...
Ne yazacaðým Gülayþem?
Bu bir tek benim deneyimim...
Ve bir tek beni ilgilendirir...
Bir tek beni siler târîhten...
Tek beni parçalayacak olan kýlýç...
-ölmekle de, benim huzûr dolacak olan...-


(II)


Denizine açýldýðým zamân Gülayþem...
Deniz harîtasýna göz atmamýþtým,
Ve yanýmda ne bir þiþme bot,
Ne de bir cân simidi vardý...
Ben sadece ateþine yürüdüm –bir budist gibi-
Ve ben seçtim geleceðimi...
En büyük eðlencem: Güneþin üstüne adresimi,
Tebeþirle yazmaktý...
Ve ellerinin üstünde bir köprü kurmaktý....


(III)


Sana âþýk olduðumda...
Bahçemizdeki kýrmýzý kirazlarýn
Yuvarlak birer kora dönüþtüðünü fark ettim...
Çocuklarýn oltasýndan korkup kaçan balýklarýn
Sahillerimize tohum atmak için,
Milyonlarla geldiklerini gördüm...
Ve okaliptüslerin daha da yükseldiðini...
Ve hayâtýn daha da geniþlediðini...
Ve Allah’ýn:
Nihâyet yer yüzüne döndüðünü gördüm...


(IV)


Sana âþýk olduðumda...
Yaz aylarýnýn, her sene onlarca kez
Geldiðini gördüm...
Tarlamýzdaki buðdayýn her gün onlarca kez
Büyüdüðünü gördüm...
Þehrimizden kaçan ay’ýn ise:
Bir ev, bir de yatak kiralamaða
Geldiðini gördüm...
Ve þeker ve anasonlu rakýnýn...
Aþktan çok hoþlandýðýný gördüm...


(V)


Sana âþýk olduðumda...
-gülayþem-
Evrendeki çocuk gülüþleri,
Daha tatlý oldu...
Ekmeðin tadý, daha güzel oldu...
Karýn yaðmasý, bir baþka beyâz oldu...
Sokaktaki kara kedilerin miyavlamasý, daha çekici oldu...
Beyoðlu’nda avuçlarýn birleþmesi, daha sevgi dolu oldu...
Lokantada peçetelere çizdiðimiz þekiller, daha güzel oldu...
Ve... Süzme kahve,
Ve sigara içmek...
Ve Cumartesi akþamý tiyatroya gitmek, daha güzel oldu...
Hafta sonu tatilinden üzerimizde kalan kum...
Ve yazýn göçünden sonra sýrtýndaki bronz renk,
Çok daha güzel oldu...
Ve üzerinde yattýðýmýz...
Ve üzerinde uzanýp...
Saatlerce gevezelik ettiðimiz dergiler,
Hâtýralar ufkunda: Birer kuþ oluverdi....


(VI)


Sana âþýk olduðumda Gülayþem:
Gözlerin için tebrikler aldým
Ve bütün ananas aðaçlarýný baðýþladýlar bana...
Güneþin üstünde binlerce dönüm yer hediye ettiler,
Gökyüzünün anahtarýný bana verdiler...
Madalyalar taktýlar...
Ýpekler giydirdiler.


(VII)


Aþkýmý yazmaðý denediðimde...
Çok azâp çektim...
Ben sularýn altýndayým
Ve suyun basýncýný nasýl hissettiðimi, ancak
Yüzyýllar boyu okyanusun dibinde kaybolanlar anlar!...


(VIII)


Aþkýn hakkýnda ne yazabilirim Gülayþem?
Hâfýzamda kalan tek hâtýra:
Bir sabâh uyandýðýmda,
Kendimi bir prens olmuþ görmemdi!....



Mecidiyeköy, 28.05.01


Sosyal Medyada Paylaşın: