DüŞtEn Düşe

Düþten...düþe

Merhaba! ...

Uzaklardan çok uzaklardan yazýyorum sana...

Zaman gece yarýsýný çoktan geçti.Gecenin koyuluðuyla aðlayan gökyüzünün sesini duyuyor, penceremi döven cama tutunup yalvarýrcasýna süzülen damlalarýn pýrýltýsýný görüyorum.

Damlacýklardaki her ýþýk gözlerini anýmsatýyor bana...görmediðim daha rengini bile bilmediðim gözlerini....Duygu yüklü,sevgiyle ýþýldayan, sýcaklýðýyla camlarý buðulandýran gözlerini....

Alnýmý cama dayýyorum, gözyaþlarýmla yarýþýyor yaðmur damlalarý. Penceremi açýyorum koyu geceye...bilinmezliklerine...topraðýn kokusuna...

Saçaklardan kopup düþen damlalar rüzgarla odama sýçrýyorlar yasaklý sevgili gibi. Topraðýn kokusu...gecenin gizemi...yaðmur.... beni alýp götürüyor düþten düþe.

Tanýmadýðým bir þehirde.... bilmediðim bir adrese... yalnýzca yüreðinin sýcaklýðýný duyumsadýðým, duygularýnýn içtenliðine inandýðým, yürekten yüreðe kurulan köprüden geçerek sana geliyorum.

Ürkek... korkak...Yüreðimde çýrpýnan yüzlerce kuþun kanat sesiyle. Elimde bin parça olmuþ yaþamýn kýrýntýlarýyla.
Birleþtirip bütünleþtiremediðim yaþamýn parçalarýyla.....yüreðimi acýtan,kanatan, sýzlatan. Söküp atamadýðým kristal iðnelerinin varlýðýyla. Suskun... hep suskun. yüreðimin susup gözlerimin konuþtuðu, gözlerimin susup yüreðimin konuþtuðu sessizlikle....

Bilmem anlatabiliyor muyum? Anlayabiliyor musun beni...Tanýmadýðým þehirde...bilmediðim adreste, yalnýzca içtenliðine inandýðým sana sýðýnýyorum bir süre
ve dönüyorum yeniden yaðmur sonrasý gerçeklerime...

LEYLA IÞIK
Sosyal Medyada Paylaşın: