Kır-al

þarap mahzeninde seraplarýný yýllandýran,
ve kendi sarkýttýðý iplerle,
ara sýra halkýn arasýna inen kukla bir kralým.
mikro ironik tartýþmalar yüzünden ,
koptu iþaret parmaklarým.
bu nedenle hep iki eksik kalýr sona doðru sayýþlarým.
bütün nefretlerimi;
lahým suratlý düþmanlarýmýn
mazgallara benzeyen diþleri arasýna býraktým.
yani yavandýr, dudaklarýmla öldürdüðüm cesetlerde adým.
bütün yüz ölçümlerimi,
daha fazla serapa þaraplanmak için,
hiç çölden çýkmamýþ bir bedeviyle takasladým.
bu deðersiz deðiþ tokuþun sebebidir iç ayaklanmalarým.
kraliçemi taç merasiminde,
tacý kalbine kondurmaya çalýþtýðým için kaybettim.
o günden sonra bir aynaya þaklaban ismini verdim.

kale duvarlarýma düþ kazalarýmýn resimlerini çizdirdim.
ülkemin en beceriksiz ressamlarýna.
ne zaman binlerce tümcesiyle anlamlar ordusu yaklaþsa sýnýrlarýma;
sýnýrlarýný aþan anlamsýzlýðým yüzünden,
daðýttým bütün tümcelerini o ordunun.
bu yüzden sayfalarca ayaktadýr yýkýlmýþlýðým…

Sosyal Medyada Paylaşın: