Senin sevgin..
Izdýrâba mukâbil,deðildi senin sevgin
Bir sevda müþkülâtý,çektiðim çile benim
Böyle derde düþmezdim,bir baþka bakmasaydýn
Beni benden alarak,müptelâ etmeseydin..
Görmediðim diyardý,bilmediðim iklimdi
Mürâcâtým yalnýz sen,senin o gözlerindi
Seni sevmek mahsunluk,nedensiz suskunluktu
Ýçimi öbek öbek yaran tatlý acýydý..
Düþtüm bu derde birden,birþey sezinlemeden
Ýçimde sayfa sayfa,seni yazdým bilmeden
Sen,sen diye yanmazdým,bir baþka bakmasaydýn
Bende sana yanmazdým,sende bana yanmasaydýn..
Yandýk,yandýk kül olduk,rüzgârlarla savrulduk
Nedense ayrý-gayrý,ayrý zamanda yandýk!
Böyleydi senin sevgin,biz neden böyle sevdik
Ýki âlemde dâim,müebbed senin sevgin..
Recep Gülþen
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.