Küçüktüm;
Bir tahta kapýdan ibaretti fakirhanemiz
Az ilerde dururdu ekmek teknemiz
Ne de büyükdü hayallerimiz..
Büyüyecektim koca adam olup karþýna dikilecektim;
’Ben büyüdüm iþte sev beni al yüreðine’ diye..
Oysa
Bilirdik yaptýðýmýz kumdan kalelere benzerdi umutlarýmýz..
Bir rüzgara bakardý herþey..
Bilmezdik hiç bir þeyi..
Küçüktüm;
Her günü bir bayram havasýnda yaþardýk..
Hele o sokakta salýnýþýn,
Can yakan güzelliðin,
Dalgalý saçlarýn,
Rüzgar estikçe buram burak kokun
Baþka dünyalara alýrdý bizi..
Tüm mahalle hayrandý iþvene cilvene
Daha o yaþta vurgundum gözlerine
Yaþa baþa bakmýyordu sevda
Delikanlýydýk tavýmýza göre
Adý üstünde kanýmýz deliydi
Sevdik mi tam severdik ölümüne
Oysa;
Daha neler gelecekti önümüze
Kaç sevdadan geçecektik sýra sýra
Her sevda delikanlýlýðýmýza vuracaktý damga
Ama
Dedim ya usta
Küçüktüm,ne bilirdim her gönül oyunu baþa bela..
Güzel sevmek kolay deðil
Hele ki yanaðý gamzese
Yüzüne atýlýr koca bir sille..
’Öyle bir gelirsinki kendine
Ne güzel kalýr ne yanaðý gamze
Ýþlenir ilmek ilmek kader yüzüne’..
Böyle derdi üstadým
Anlayacak ne yaþtaydýk ne de baþta..
Küçüktüm
Büyüdükçe anladým herþeyi
Ateþlere düþüp yanmayý
Þimdi sen söyle üstad;
Ateþ olan yer de ot biter mi?
O çocukluðum geri döner bana bir þans daha verirmi?
Öznur Dicle Öz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.