Dün þehrin en köhne yerlerine gittim
Ekmeðin yemek, suyun katýk olduðu yere
Dün asýl yaþamýn olduðu yere gittim.
Kurumuþ yapraktan çorba kaynatýlan yere
Sitem…
Nerde kalmýþtý þehrin o parlak ýþýklarý
Neredeydi çocuklarýn o sevinç cývýltýlarý
Karanlýk sokaklara gittim inadýna
Sanki bu dünyadan deðilmiþ,
gibi bakýyorlar kendilerinden olmayana
Bir bilselerdi yüreklerin onlarla olduðunu…
Üþüyen elimi kesip atasým geldi onlar açken,
Sýcak uyuduðum yataðý düþündüm
Onlar sedirde donarken.
Sonra o eþsiz gülümsemelere takýldým
Daha üç beþ yaþýndaki canlara.
Kirli elleriyle yüzünü kapatýyorlardý gülerken
Bu da kim diyorlardý belli..
Sonra…
Anladým türkülerin neden bu duygulardan geldiðini
Aðladýkçayý düþündüm,Fýrat’ý
Ýki dað arasýný, Burasý Adýyaman’ý
Yanýk gönüllerdeki Urfa’nýn etrafýný.
Dönerken…
Ýþte bu türküleri dün tekrar dinledim gözlerimle!
Dün o çýðlýðý duydum gözlerimle!
Yaþamdaki terslik gibi her þey.
Dün, þehrin kimsesiz sokaklarýna gittim
Kimseciklerin yaþadýðý yere.
Dün asýl yaþamýn olduðu yere gittim
Ve bir kez daha Rabbime þükür ettim..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.