Sessizliðe alýþmaya çalýþýyorum sen gittiðinden beri
Seni bu kadar yudumladýðýmý bilmiyordum
Ne mevsimin kýþ olduðunu ne gündüzün gece olduðunu anlýyordum
Þimdi ise dakikalarý sayýyorum.
Gözün aydýn diyorum gönlüme,
Çok istemiþtin onu, güneþin daha güzel doðduðunu,
Dertleri unutup, güzellikleri yaþýyorum diyordun.
Ne oldu ey gönül, hangi limandasýn þimdi
Hangi ýssýz adalardasýn sitem etmek için.
Bu kadar güzeldi madem, neden hep aðlamaklýsýn?
Attýðýn her adýmýn ardýndan arkana bakmaktasýn.
Gelir diye mi umutlanýyorsun sessizce
Yoksa geri dönmeyi mi düþünüyorsun.
Uðruna ölünmeyecek hiçbir þey için koþturma diyordun kendine.
Þimdi neden kesip atmýyorsun küçük yaraný
Haklýsýn aslýnda, sevgi hariç hiçbir þey istemedin
Bir kere göreyim seni her gün, gerisi kalsýn dedin
Geceleri gönüllerimiz bir olsun, gündüzleri gözlerimiz dedin
Þimdi soruyorsun çok þey mi istedim
Cevabýný bekliyorsun en azýndan di mi?
Yaþanýlan onca güzel þey varken, nasýl olur diyorsun
Bak söyleyeyim ben sana:
Deðerinden fazla deðer veriyorsun,
Seni düþünmeyen biri için gönlünü dinliyorsun,
Aþk kendi gelsin demek yerine bilinmez girdaplara gidiyorsun
Umut dostun olsun, olsun da
Yüreðin sadece seni isteyene yürüsün.
Yoksa, yoksa bu yaralý gönülle sonunu bekliyor olursun...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.