Aziz İstanbul
ey sevgili,
körler ülkesi karþýsý kalkedona
seninle seviþelim diye kurdu
aziz istanbulu megaralý byzas.
ve tanrý bizi yarattý.
çökse de gözlerimin önüne,
beyaz karanlýklardan bir sis,
haliçin güzelliðinden ayýrýr gözlerim;
bulgar güzelliðini,
mavi-sarý.
yaþýyorken kör kütüðünü aþkýn,
kalmazken yirmilerinde sevdalý baþta akýl;
devasa çýnarlarýn altýnda,
boþ, anlamsýz, el yordamý bir hayat
ve aziz istanbul…
eserken baþýmýzda kavak yelleri,
rehberimizken kuru bir akýl,
sarardý; benden habersiz
gülhanenin ceviz kokulu rüzgârlarý tenini.
ben unutsam da sevgili siluetini,
bir umut ýþýðýsýn mazlum aþklar gözünde,
asar-ý antika aþklar galerisi
aziz istanbul…,
mehmet kuvvet
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.