/insanýn yaratýldýðý toprakta
bir kadýn ölüyor
baþka bir kadýn üstünü örtüyor
Havva da yaratýlmasaydý
nasýl da kanardý kaburgalarý erkeklerin/
keman sesine dayanmýþ bir çýlgýnlýk anýdýr
intiharýn gözlerde hayat bulmasý
gecenin en kederli vaktinde uyumsuz bir baþlangýç
kendini keþfetmeye çýkar
orospularýn gezdiði sokaklarda
apse olmuþ namus
bulduðu her beyaza üç on paraya satýnca kendini
kýz oðlan kýz saklý evler de
gecesiz kýnalar yakýlýr
en edepsiz yerlere
/oh olsun…fingirder misin sen elin oðlanýnla
kim alacak þimdi seni/
hayatýn sillesini attýðý zarla açan iki bacak
düþeþ ihtimali ile saklar ayýbý
oysa bilmez ki aþkda da zar tutulur
ikiyüzlü adamlarýn yaralanmýþ tanrýsal güçleri
devinirken kaçak ýþýklarýn koynunda
acý… ihtiraslý bir öpüþ gibi yayýlýr dudaklara
gergin bir iç ses kendine aðlar
þarap gibidir oysa kan
yýllandýkça bulur rengini
bu sevmenin sonu belli
revan olmuþ bir teslimiyet
kansýz beþ para etmez teselli
/seviyormuþ, evleneceklermiþ,düpedüz yalan ayol
aþk baþka,sevmek baþka…onun aklý bir karýþ hava da/
yaþamýn istisnasýdýr imkân
hangisinde yaþanýr ki zaman
ölüm sarý bir ferman buyurur kuldan
yazar
bekler
susar… yaradan
törensel olmayan töresel yalnýzlýkta
ahir ömründe gülmektir bir defa olsun aþk’tan yana
sonunu bildiðimiz bir film gibidir kader
gözlere kör bir rüya býrakana kadar devam eder
yalan dünya dönüyor kendi hiçliðinde
gerçek güldünya ölüyor bir piçin ellerinde
/kýrýp dizini otursaymýþ namusuyla evinde
amaan kötü kadýn olacaðýna ölmüþ iþte daha ne/