BUUTTAN BUUDA ESTİM BU GECE...

Yaslanýp turkuaz renkli düþlere,
Bütün kâbuslarý kustum bu gece...
Baktýkça zemheri kesen döþlere,
Kendi yüreðime pustum bu gece!

Her eðri bir tümsek koydu düzüme;
Ne geceme doydum ne gündüzüme...
Av’cuma dökülen kýrýk yüzüme
“Benim” diyemedim... sustum bu gece.

Güneþi kül eden gönül ülkemi,
Ne bilir, ne tanýr yabanýn kemi?
Tenimden sýyrýlan soðuk gölgemi
Bir hoyrat rüzgâra astým bu gece!

Ýsyankâr demime isyan ekleyen,
Musalla taþýnda nöbet bekleyen,
Kara heybesine canlar yükleyen,
Ölümün sesini kestim bu gece!

Zaman kasnaðýna gerdim aklýmý!
Cinnetin ufkuna serdim aklýmý!
Kaleme “yal” diye verdim aklýmý!
Buuttan buuda estim bu gece...

Hüsnü Özdilek
Sosyal Medyada Paylaşın: