Ninmah'ın Sancısı

duygu ve düþünceler yeþil üniforma giyeli
çaðlar oldu Ninmah
tüm þarkýlarýn hüzün yutkunuduðunu sana anlatmýþtým
ve tüm telaþlarýn nasýl bin yýllýk bir savaþa dönüþtüðünü
Ninmah.

ordasýn bilirim
senin gövdende kývranan toprak içindir insanýn kavgasý
mahsumiyet giymiþ utançlarýn
bu yüzden buðuludur içimdeki kentlerin havasý
Ninmah.

insanýz
hiç bir arzu barýnmaz kýyýmýzda
sistir yutkunduðumuz,
hiç bir aþk
tutku,
kaybetmiþiz herþeyimizi
barýþ adýný verdiðimiz kavgamýzda.

zihnimizin derinliklerini iþgal eden tüm baðýmsýzlýklarýn esiriyiz
sevda köprülerini kurarken bile,
mahsumiyet çocuk yanaðý ýsýrmaya benzemiyor
iri yarý korkularýn içimizdeki tünellerden geçerek
düþleri parçalamasýna sessiz mi kalacaksýn Ninmah?

dudaklar arasýnda yarýna atýlmak için sabýrsýzlaþan
þarkýdan kopuyorum Ninmah
vücudüm baðýþlamýyor zevklerimi
usul usul þekerleri çalýnmýþ çocuklarýmýzýn
ölmeselerdi keþke
bir kürt çocuðu
bir türk çocuðu
güneþi seyredecekleri
bir gazzeli çocuk olup
daðýtacaklarý zihnimizdeki atlasýn buðusunu.

kederim aþkýmdan büyük Ninmah
hazzým koynumda büyüyen bir günah
þimdi gece yarsýný iniltiler ve telaþlar vuruyor
yanardað gibi patlýyor gözlerimden cehennem
þafak sökmek üzere
adýma savaþan it ordularý bir savaþý daha kucaklýyor.

oysa ayazdýr
hayat çýrýlçýplak ve üþüyorum
beni de kucakla Ninmah
týpký düþleri çaþýnmýþ bir uzak çocuk gibi
haberim olmadan rüyalarýmdan düþüyorum.

kontrolsüz bakýþlarý tetikliyor yeþil üniformalýlar
korkunç kanatlarý altýnda bakiredir ölüm
deli bir heycan soðuk bir ter döker
keþke ölmeseydi henüz adý konmamýþ çocuklar;
azgýn faþizan düþler gibi saldýrmasaydý bana yokluðun

aþýk olacaklardý
radyolarda hüzün dinlerken karný tok düþler kuracaklardý
aç kalacaklardý ama seveceklerdi
Ninmah,
maðrur kaþifler gibi gözleriyle dokunacaklardý yýldýzlara
açtýðýn kollara sevgi taþýyacaklardý.

sana çok kýzgýným Ninmah
sen topraklarýn tebessümü deðil miydin
sen oyunlar oynamaz mýydýn onlarla
þimdi ölü hallerine mi açsýn düþten çocuklarýmýzýn?

afrikasý var hayatýmýzýn ve fikirlerimizin
avrupasý
asyasý
avustralyasý
ve yaradýlýþýndan daha büyük tasasý.

senin tanrýçasý olduðun delhizlere insan göçü baþlamýþ
þimdi yorgunsun Ninmah
kasýrga içeriz kadehte kendimizi içer gibi
çocuk içeriz
kadýn içeriz
kanlarýný içeriz durmadan
ne farký kaldý insanýn yeþil üniformalý yalnýzlýklardan?

bir ahtapot yutar beni Ninmah
Ýçimdeki güneþ düþtü yere
tutku çiçekleri hüzün kokar
henüz çocuk olmadýðým yerlerde.

insanýz
kentlerimiz savaþ kuramlarýyla dolu
senin için savaþýyorlar
bir yudum su
bir avuç toprak
hepsinin sana düþer yolu,
sen sancýna iyi bak Ninmah
her kýtada ayný insan ayný uslanmaz koku.

Zeki Nurçin

Not: Ninmah Eski Mezopotmayda Yeraltý Tanrýçasý

Sosyal Medyada Paylaşın: