Gecesi hiç yaþanmamýþ
Gündüzünde hiç çiçekleri açmamýþ
Bir þehirdeyim þimdi..
Bir ruh gibi dolaþýyorum þehrin caddelerinde
Aradýðým ufak bir kýrýntý senden kalan..
Ben gibi yangýn yeri sokaklar
Bu nasýl gidiþtir ey sevgili..!
Yakýp dökmüþsün yine her yerii
Bu nasýl bir aðrýdýr tutamýyorum dizlerimi..
Tuhaf bir duyguyla sürütmekteyim ayaklarýmý.
Seni bulabilme umudu nelere gebe bir bilsen..
Gözlerinin deðdiði her yere bakýyorum
Ahh yar..!
O kara kirpiklerinde gölgelenmeyi ne kadar özledim
Bir bilsen...
Yürüyorum sensiz þehrin hali bir harap
Arkaya bakmaya yok cesaretim
Öksüz býraktýðýn ben gibi þehrin boynu bükük
Akýtýyorum gözümün yaþýný
Senden sonraki ateþi söndürmek ne mümkün
Benimki okyanusta küçük bir damla...
Ahh yar..!
Dile gelseydi bu þehir
Aðýtlarýn en büyüðünü duyardýn..
Sensiz bu þehir bilinmez bir iþkence
Neye dokunsam toz olup daðýlýyor avucumda
Nasýl bir insaným ben senden sonra..
Þimdi gitmeliyim usul usul..
Söküklerimi dikmeye baþlamalýyým bir yerden
Hani senden kalan ya da eski bizden..
Gitmeliyim beklide;
Senin ulaþmadýðýn bir yere..
Þehir gibi yakmalýyým kendimi
Külümü savurmalýyým bir yerlere..
Þehirde toplanmýþken
Gitmeliyim beklide..
Eðreti zamanlar yaþamadan gitmeliyim
Ruhumu yenilemem lazým çaresi yok
Þehir gibi aðýr, þehir gibi yaralý yüreðim
Nereye derse
Oraya gitmeliyim beklide..
Öznur Dicle ÖZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.