Ay; Gecenin sessizliðinde Kapkara bulutlarýn arasýnda Gizlemiþti ýþýklarýný Ellerindeki güller bir kor gibi kýpkýrmýzýydý. Oturmuþtun bir kayanýn üzerine Ayaklarýn çýrýlçýplaktý . Aðlýyordun sessizce, Ellerin; gözyaþlarýný gizliyordu geceden. Dayandýðýn kayalar bile yosun tutmuþtu.
Yalnýzlýðýný paylaþabileceðin, Ne yýldýzlar kalmýþtý gökyüzünde, Ne de özleminle beklediðin ben.
Ben deðilim artýk, Bende de bir þey býrakmadýn ki . Seni yalnýzca anlayan ben bile olamayacaðým. Kaç gecenin karanlýðýnda daha, Nöbet tutacaksýn bilemiyorum. Artýk bilmekte istemiyorum. Geceler senin olsun Verin gündüzleri bana biraz da Güneþin ýþýklarýyla ýsýnayým..
SEZAÝ KAYA - BALIKESÝR Sosyal Medyada Paylaşın:
bestekar10 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.