“-n’arasýn ay abam; o ðün yoðudu hinci var da n’olcak elimiz dutar gözümüz görü(r-i)kene diþimiz keserkene bulsak daþý öðüdecek karnýmýz aþlýkdan gýrýlý gederdik de kimsenin tarlasýna dabanýna aðacýnýn dalýna, kelek tarlasýna, þununa bununa yan gözüne bi baksak ya ne ðezer
hincikinner gibi honun þunu var falanca hunu yemiþ feþmekan höyle keymiþ deye günülesek garnýdarlýk etsek herifin baþýnýn etini yesek ya ne ðezer
ha bizde çocuðuduk biz de genc olduk emme, çoluk-çocuðada garýþdýk emmeee ne çocukluðumuzu bildik ne genþliðimizin hayrýný gördük genþlik dediysem çocukluðumu bilemeyon ki genþliðimin ne hayrýný gören deli-dembek oynayýp durukana akren olan-gýz verividiler gocaya ne olduðunu bilemeden üf demeden daa çog geþmedi hadi bakalým herif Seferberliðe garným burnumda o(ð)lu esgere gedeli beri gayýnbobam eve yere girse ya ne ðezer
niþleyip goyosa daðda-daþda bi ðün annacýmda durdu bana bakar-bakar aðlar ben kendi derdimi unudur, o aðladý deye ben de aðlarýn yazýk adam biðün “-geliiin” dedi seðirtdim vardým da “-ey boba” dedim deli çocuðun taha yau “geliiin, gelin deði de has-öz gýzým” anacýna dineldim bek eyi bi adamýdý sizden eyi olmasýn gýzlarýndan ayýrmazdý beni herif esgere ðedince ayak ucunda yatýrýdý beni de! adamca(ðý)z gaþýyýn üsdünde gözün var dese, dýkýmý gücük dut, gak ordan bi gupa su ver abdas(t) alan ilen getir ya da ne bileyin hurdan gak da ora otur dese ya emme gayýnnam olcak garý gaþlarýný garartdýmýydý donuz görmüþden beter oludum aklým depemden gederdi, o ðadar gorkuyodum kendi de zaten adý üsdünde Gara A(y)þa yere-ðöðe sýðdýrsa ya bi hortlayasýca, içime ilidir mi donuz mezerinde yatasýca onun uçu; gayýn bobamýn kölgesinden eðsilmezidim tarlaya nadasa, daða oduna gelini deði gýzýyýn, gýzý deðil yavýklýsýn, eme onu aþýtlatdýmýydý gara aþa etmediði gomazdý yerler yeyesice ha ona da galmadý yalan düne yanýna kâr kalca sandý ettiði biðün gün-dirlik veri(r) mi ne ðezer
de! onu deyceðdim, ýramatlýk gayýnbobam “-gýzýmmm! hinci ben seni güderin desem yalan ay aydýn yol belli, genþsin da(h)a sen bobayýn evine ðet, gene de atývýmayon, gene benim evladýmsýn, “-ý ýh” dediysem dee” “-va(h)! boba o nasý laf” dedim emme içim “cýýýz” etdi, düþdük yola yüzüme bakmadan o öðnde ben arkada eletividi bobamýn evine izinin üsdüne dönüvüdü gerisin geri olduðum yerde galaðaldým ardýnda baka-ðaldým geri dönüp baksa ya bi! ne ðezer
el evindeymiþiyin gibi gelidi bana elimden bi iþde gelmezdi daha çocuðudum ya(hu)! daha dedim ya gözüm esger yolunda bi aðlarýn bi aðlarýn gayýnbobamgilden yandan bi habar bi mekdip ne ðezer
gayýnbobamýn etdiði çok gücüme getdiydi eller gibi döðse-çarpsa kolumu ganadýmý eðþese aklýma gelmezdi bobamdan eleriydi ýramatlýk, aklým ileri-ðeri ermeyodu demek gabiri cennet olasýca nur içinde yatasýca gaþýný garartsa da, bi zert gonuþsa ya ne ðezer
meðerisem adamca(ðý)z o(ð)lunun “-öldü” habarýný evel-evelden kimbili ne fakýt almýþýmýþ da! ne bile(yi)n ben, esgerde ölenin ölüsü mü geliyo görmeyince insan yakýþdýrabiliyo mu görse yakýþdýra bili mi anam; i(n)san; gözlerine bakýp durduðu, gýzgýsýný, sevgisini gözünden okudu(ðu)n daðý deviri sandýðýn bobayiðit erine ölümü yakýþdýrý(r) mý ne ðezer
aklýma file bi gelse ya Allah var gederkene bile eller gibi hiþ aðlamak aklýma gelmedi sanký gonþu köye hýzmata getmiþ gibi bi eþek yükü odun edip öylene eve gelce(ði)miþ gibi bi getdi ki gediþ o ðediþ, aðþama gelceðmiþ gibi gelir mi yýlýn yýlý beklesen ne ðezer
sonratdan aklýma ðeldi zahýr esgere ðedenin gelme(ye)ceði esger analarý, esger yavýklýlarýyna barabar herkeþine barabar bende aðýd etmeye baþladým
ben bi aðlamaya baþladým kiyne günnerce aylarca çocuk da zati marakýmdan telef oldu ðetdi doðsa yaþasa filen ha belki bana bi meþgale oludu yadigar gordum adýný bahtiyar olsun derdim insan isdeme mi emme ne ðezer
bobam ýramatlýk “-gýzýýým gak” dedi “gak” “-ölenine ölünmez iki ðün sonura baþýma bi hal gelse elinden dutan olmaz deynek de olsa kölgesi olur üsdüne gözlerim açýk geder” deye birine daha verdi adamýn üþ çocuðunun üsdüne bi çocukda ben oldum ha eyi günümüzde geþmedi deði(l) de ilkinkinin yadigarýnýn üsdüne, olumu sanýsýn ne ðezer
dedikleyin üç onun varýdý üþ de benim oldu altý neliklerinen böyütdüm nasý geldi-ðeþdi sanýyonuz ömrüm ben bu saþlarý deðirmen damýnda mý aðartdým aþ ðaldým, susuz galdým kimselere halým þu deyemedim desem bobamýn baþka birine daha vermekden baþka bildiðimi var elinden ne geli, anamdan sonura iki ðarý da o aldý öðey ana insana hýr(lý)soluk solur mu ne ðezer
sorun bakalým, ben de öðey anaydým ellerini ýscak sudan sovuk suya goydum mu böyütdüm everdim Allaha þükür her þeyleri tamtekmil.. eee köpek ayaðýna su dökmüþ gadar oldu mu ne ðezer
tö(v)be günahlarýný almayan daha önümü alýp geþmediler emme eyi, emme kötü analýk deye baðrýmdan itmediler böyüðü güçcüðü hiþ biri de öðeyana demediler ellere bakýyon da ne öðey evlad, ne öðey gardaþ bobalarý mefat etdi de ben “onun-benim demedim bana ne deyip kendimikinneri alýp da elin-günün ettiði gibi zengin birine varayýn da gabý ayrý olan dadý beyin þeyi farklý olu üþ gün keyfime bakayýn” demedim bundan sonura gocaya varýp da çoluk-cocuðun takkasýný mý eðecez hu yaþdan sonura elin adamýna garýlýk mý edecez bizden geþdi gari deðil mi gari ya bunca seneden sonura hunu delaletden gurtarayýn deyen çýkar mý ne ðezer
KELÝMELER
karnýdarlýk: çekememezlik, hasetlik, günülemek, kýskançlýk seferberlik: eli silah tutanlarýn topyekün savaþa çaðrýldýðý zaman (Milli Mücadele yýllarý) günülemek: haset, kýskançlýk, çekememezlik içe ilitmek: yenilenin yaramasý, doyurmasý, eðþemek: budamak, kýrmak, küt etmek, aðacýn neredeyse yapraðý dalý kalmamacasýna sýyrýlmasý, ekinler için çiðnenerek yere serilmesi, örselemek, yülemek nelikler ile: ne zorluklarla, meþakkatli, zahmetli takkesini önüne eðmek: namusuna leke getirmek, utandýrmak
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.