Kaç gündür yoksun Ki aklýmdasýn yanýk ekmek kokusu gibi Dilim damaðýma yapýþmýþ Çöl dikenleri takýlmýþ boðazýma Ölmek belki kurtuluþum olurdu Beklemek yalnýzlýðýn ýzdýrabýndan Kan içen yarasalarla sabahladým Damarlarým çekildi susuz vahalardan Geçtim yaðmurlu ormanlardan Bir damla suya hasret Ýçim anýz yangýnlarýyla kavruluyordu Seni beklemek susuzluðun adýydý
Kaç gündür yoksun Düþüyorum tüm rüyalardan Uçurumlar kurulmuþ düþlerime Yýldýzlarý toplanmýþ sanki gecelerimin Koyu bir sistir gözlerimin perdesi Toprak kokusunda hasretin Kalbimi gömdüðüm Varlýðýna adanmýþ
Müjdelerine hediyeler hazýrladým Göz yaþlarýmýn boncuklarýndan Boynuna kolye olsun Gönderdiðim selamlar Ve hatýralarý çocukluðumun
Biliyorum artýk gelmeyeceksin Yýkýldý bir kez sýrça köþkümüz Yanýk buðday saplarý gibi Uçurdu rüzgar tozlarýný Sarý sonbaharda Belki görünür bizimde öykümüz Okuduðumuz satýr aralarýnda
22/07/2008
Orhan Bektaþ (kaptan5461)
Sosyal Medyada Paylaşın:
kaptan5461 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.